Etappe 24 - 15/05/2022 - ANTHIEN SAINT REVERIEN 24,87km (619,03km)

Om 0730hr was ik reeds klaar om het ontbijt te nemen samen met Cornelia, de Nederlandse pelgrim in wording. Zij is hier 4 dagen om in de streek wandelingen te doen en om eens de sfeer op te snuiven van de Camino.

Ik heb me voorgenomen om vanaf nu ‘s morgens voor 0900hr  te vertrekken om zo sneller op mijn eindbestemming te geraken. Dat geeft mij ‘s avonds dan een beetje meer ruimte om mijn 'ding' te doen ... eten ... plodderwasje ... praatje  slaan ... blogje pennen. Om 0915hr begin ik eraan 😱. Ik neem afscheid van Arno en Albertha en van hun super gezellige gîte 'l'espirit du chemin'.  Ze hebben in het verleden reeds 10 jaar een Pelgrims-gîte uitgebaat in Saint-Jean-Pied-de-Port met 18 bedden maar vanwege de grote  drukte zijn ze uitgeweken naar het meer rustige Anthien. Op 4 jaar tijd hebben ze, met de hulp van 150 vrijwilligers, een vervallen hoeve omgebouwd tot een sfeervolle en gezellige gîte. Knap werk👍. Zij leven van de langskomende pelgrims en 

van hun giften. Hier bestaat geen vaste prijs voor een overnachting maar men geeft wat men wil ... het zogenaamde 'donativo' ... Spaans voor 'gift’.

Ik heb niets van proviand mee en zoals gewoonlijk is er ook geen bevoorrading mogelijk onderweg wegens geen winkels. Ik moet voor 12hr in het 13 km verder gelegen Chaumont zijn aangezien er daar één camping is met  Hollandse uitbaters en waar ik een pelgrimsmenu kan verorberen. Tussen 1230hr en 1600hr nemen die mannen hun siësta 😴😴 ... Dus een beetje tempo steken in mijn wandeling is de boodschap wil ik nog iets te eten hebben😉. Ik ga er als een speer vandoor en klief de ene helling na de andere. Via Cropigny, Marigny-sur-Yonne  en  langsheen het  180 km lange 'canal du Nivermais' ... zoek ik mijn weg. De zon is ook al van de partij en nat van het zweet kom ik om 1145hr aan in camping 'de l’Ardan’Ik laat mij de menu welgevallen en bel ondertussen met mijn zusje Lut en haar twee companen, Tet en Geys, die druk bezig zijn met de kustlijn af te stappen op drie dagen. Knappe prestatie dames💪.

Ik zet mijn tocht voort via een 'drukke baan', waar 10 auto's zijn gepasseerd, tot in Guipy. Daar duik ik terug het veld in tussen mijn vriendjes de koeien en schaapjes. Vriendelijk zeg ik hen goeiedag en zij loeien/bleiten uitbundig terug. In het gehucht 'Blenches', op 4 km van de eindstreep, word ik staande gehouden door Agnes en zij reikt mij een verfrissende frisko aan. Ze had duidelijk medelijden met deze uitgedroogde en stomende pelgrim. Omstreeks 1600hr kom ik na 25km en 430 hoogtemeters aan in de Refuge Muncipal van Saint Reverien. Een basic slaapplaats met alle nodige maar verouderde voorzieningen. Een uurtje later krijg ik het gezelschap van een Frans koppel, Bernard en Josette, die ook op weg zijn naar SdC. De kans is groot dat ik die later op mijn weg nog zal tegenkomen. 2hr later komt Cornelia, met wie ik deze morgen nog heb ontbeten, rood aangelopen binnen gewaggeld met 9 km MEER op hare teller😱. Vrouwen en oriëntatie: nooit een goede combinatie😳😳. Ik drink nog een glaasje met Stef & Noël, twee inwoners, op het terras en doe mijn inkopen voor deze avond en morgenvroeg in een pover winkeltje naast onze Refuge. Met ons 4 maken we er een gezellig avondmaal van. Ter info ... ik heb vandaag de grens overgestoken naar het departement Nièvre ...  Departement nr 7 💪.

Beste mensen ... Geniet van jullie avond en tot morgen!