Etappe 23 - 14/05/2022 - VEZELAY LE CHEMIN-ANTHIEN 23,43Km (594,16km)

De broertjes van 'Lowa & Renegade’ staan vol ongeduld te wachten, vandaag is het hun beurt. Lowa & Renegade Brown mogen in actie schieten.  Zij  zullen mij tot in Compostela moeten brengen. Ik reken op hun uithouding, trouwheid, sterkte, karakter en stevigheid. Welkom nieuwe schoentjes van Lowa & Renegade😉🥾🥾.

0700hr opstaan ... ontbijten ... gîte opruimen, auto  inladen en om 0900hr vertrekken richting Vézelay. Dat is het plan en daar hebben we ons met een militaire stiptheid aan gehouden💪. In Vézelay aangekomen is de zon al volop aan het schijnen en is het daar een aangename drukte. Vézelay staat duidelijk in het teken van de pelgrims wat af te leiden is uit de naamkeuze van restaurants  en bars zoals 'resto La Compostele' en Auberge 'la coquille '. Dit stadje, met 504 inwoners, is gebouwd tegen een 300 meter hoge heuvel 'la colline eternelle' en ligt aan de 'cure'. De basiliek 'Sainte Marie Madeleine' uit de 11-de eeuw is een publiekstrekker. In deze stad moet ik niet alleen afscheid nemen van Frank en Natascha maar ook van mijne liefste schat Katrien. Het is een afscheid van 76 dagen aangezien ik haar pas terug zal zien bij mijn vermoedelijke aankomst op 29/7 in SdC😥. Mijne schat heeft het duidelijk moeilijk. Het gemis zal groot zijn en daarom ben ik haar heel dankbaar dat ik dit mag en kan doen. Ik kan dit niet genoeg herhalen: you are the best,  LY 🥰!

Ik koop nog een broodje voor onderweg en drink een koffietje op een leuk terras om dan om 1115hr de motor te starten en te vertrekken richting Anthien. Ik verlaat Vézelay via de daarrond liggende wijngaardvelden  en krijg bijna onmiddellijk verschillende steile klims en afdalingen voorgeschoteld van 2de categorie. De spieren en pezen worden bruusk geactiveerd na 2 dagen van rust en wijnproeverijen🤪.

Ik wandel rustig door een prachtig groen landschap dat mij  afwisselend door bossen en langs velden brengt en dat mij langsheen St Père en Foissy-les-Véselay loodst. Aan het kerkhof van Domecy-sur-cure vul ik mijn waterzak bij en verslind alsook mijn picknick. Het is daar rustig, moederziel alleen zitten met een prachtig vergezicht en onder een stralende zon. Zalig!!

Via het prachtige kasteel van  Bazoches, dat ik nog snel even een kort bezoekje breng, kom ik aan in Vignes-les-Haut. Ik geraak in gesprek met vader en zoon, Noël en Stefan, en krijg een lekker gekoeld biertje aangeboden. Toch vriendelijke mensen zenne. Pas om 18hr kom ik aan bij mijn gîte voor één nacht ' l'esperit du chemin'. Ik word er hartelijk ontvangen  en rondgeleid door Arno en Huberta. Een zeer mooi en aangenaam pelgrimsverblijf. Mij snel douchen en een plodderwasje doen want om 1900 word ik verwacht voor het avondmaal. Geen tijd te verliezen dus. Ik heb zeer lekker buiten gegeten, samen met een andere pelgrim, onder een grote lindenboom. Het was plezant tafelen.

Na het eten snel naar mijn kamer toe om mijn blogje te schrijven en dodo te doen.

Tot morgen