Etappe 67 - 30/06/2022 - ESTELLA-LIZARRA LOS ARCOS 22,19km (1.654,22km)

Goed uitgeslapen en fit opgestaan daar in dat super hostel  ... Sober maar lekker ontbeten en we kunnen er terug tegenaan om een dagje te stappen in Spaans Baskenland richting Los Arcos. Dit is de plaats waar het Vlaams Compostelagenootschap de refuge Muncipal uitbaat👍. Ik verlaat Estella via een relatief drukke weg en vrij snel kom ik aan in Ayegui, een alweer iconische plaats op weg naar Compostela, waar zich de 'wine fontain' bevindt. Deze wijnfontein behoort toe aan 'bodegas de Irache', opgericht in 1891 en gecreëerd om de vermoeide pelgrim te motiveren om door te gaan. En moe dat ik was😝. Het is de bedoeling dat je met uw schelp een paar teugen wijn binnenwerkt, wat ik dan ook met volle overtuiging heb gedaan. Na dit leuke intermezzo stap ik de nabijgelegen smederij binnen waar de smid een heel arsenaal aan leuke pelgrims-attributen maakt. Ik koop mij een mooi handgemaakt schelpje met het tempeliers embleem in verwerkt 👍.

Het is tijd geworden om verder te trekken en samen met Taylor, de Canadees en professioneel backpacker, begeef ik mij op pad. We komen aan een tweesprong waar je een korte of langere route kan kiezen. Wij kiezen uiteraard voor de kortere versie omdat die volgens mijn info mooier maar ook moeilijker is ... Vooral wat betreft de hellingen en de dus ook de hoogtemeters. Voor mijn welgetrainde benen is dit uiteraard geen probleem 😱😱.

Het is mooi wandelen daar in de heuvels en al pratend dansen we de ene heuvel na de andere over. Ik kom ergens onderweg ook nog  mijne tweede Belg 'op weg' tegen zijnde Nick uit Westmalle. Toffe ontmoeting en plezant om nog eens in uw eigen taal te kunnen praten. Op een bepaalde heuveltop beslist Taylor om een beetje met zijne 'drone', hij meeheeft, te spelen. Ik zet dapper door naar het volgend dorpje Luquin waar ik aan de 'piscina municapal’ halt hou voor het eten van een lekkere tortilla met 'café americano'. Na mijn buikje, of wat er nog van overblijft, vol gegeten te hebben zet ik mijn weg verder en het valt op hoe verwoestend de bosbranden van de afgelopen dagen hier hebben huis gehouden. Gigantisch grote lappen stukken grond liggen er troosteloos en zwart geblakerd bij. Tot vorig weekend was dit hier een 'no go' zone voor wandelaars. Ik heb dus geluk dat ik er terug door kan. Na een aantal kilometers kom ik aan in Los Arcos en aangezien ik niets heb gereserveerd stap ik de eerste Albergue 'La Fuente' binnen waar er nog plaats is. Na het betalen en installeren besef ik pas dat in Los Arcos de refuge Muncipal wordt uitgebaat door het Vlaams Compostela genootschap en ik mij geïnstalleerd heb in een ander oord. Hoe stom is da zeg 😣😣. Soit ... gedane zaken nemen geen keer ... en ik besluit om toch een goeiedag te gaan zeggen daar in Refuge 'Isaac’ van het Vlaams Compostela genootschap. Ik word daar hartelijk ontvangen door de 2 Hospitaliers Chris en  Lieve. Er wordt onmiddellijk een flesje rosé gekraakt en den babbel is leuk. Nadien ga ik samen met Chris nog een restaurantje doen want den honger wordt te groot. 

Met nen goed gevulde buik kruip ik onder de lakens. See ye 😉