Etappe 51 - 13/06/2022 - LA RÉOLE BAZAS 26,94km (1. 280,96km)

Om 0715hr sta ik klaar, zoals afgesproken, voor het ontbijt ... maar  gene Julien en ontbijt te zien. De jongeman heeft zich overslapen na een zwaar nachtje uit. Ik rammel hem uit zijn bed en met honderden excuses en met houten kop tovert hij mij een  lekker ontbijtje voor.

Ik verlaat La réole via de metalen 'pont de Rouergue' die met zijn lengte van 168 meter de rivier de 'Garonne' overbrugt. Ik passeer het vliegveldje 'Aerodrome de La Réole Floudès' waar ons militair skydiveteam regelmatig komt oefenen. Ik steek mijn neus binnen in het onthaal en probeer nog een vluchtje te scoren wat jammer genoeg niet lukt 🤪🤪. Ik zet er een stevig tempo in  en na de oversteek van het 'canal laterale du  gironne' sla ik rechts af en vervolg de weg via de departementale D12 tot in Lapierre waar ik een praatje maak met de 92-jarige Yvonne. Ze zit daar zo mooi te wezen, met hoedje, op haar terrasje kijkend naar het voorbij rijdend verkeer en zwetende pelgrims. Ze voelt zich alleen vertelt ze mij. Ik antwoord al grappend dat ik haar zal meenemen in mijne rugzak🤪🤪. Een paar kilometers verder kom ik aan in Pondaurat waar een echt schitterende pelgrimsrefuge is, gehuisvest in de 17e eeuwse oude commanderij Saint Antoine. Ik maak gebruik van de sanitaire installaties 💩 en vul mijn waterzak met lekker fris water. Van hieruit gaat het in één ruk, via Savignac en Auros, waar ik mijne picknick neem in  de schaduw van de kerk, richting Bazas. Het is lekker warm .... den thermometer geeft 31 graden aan😅 😅. Volledig bezweet kom ik aan in mijn kasteel 'Chateau St Vincent' waar ik de nacht zal doorbrengen met mijn 2 Nederlandse vrienden Robert en Margriet. Na de verkwikkende douche spoed ik mij naar de kathedraal van Bazas om een stempel te scoren, wat gelukt is. Een statig gebouw met een mooi portaal uit de 13e eeuw en veel mooi glaswerk. Ik vraag mij steeds af hoe ze dat in die tijd toch allemaal konden maken zonder den technologie van heden ten dage ???

Ik steek een kaarsje aan, op vraag van mijne schat, voor  haar collega M., een 36-jarige jongeman, getroffen door die vreselijke ziekte waar ik voor loop. Spoedig herstel jongeman💪 .

Ik drink nog een biertje op een  terras en samen met de 2 Nederlanders gaan we iets eten op restaurant. 

Ziezoooo. .... Genoeg voor vandaag. Tot morgen 🤘🤘