Etappe 90 - 25/07/2022 - PORTOMARIN PALAS DE REI 26,44km (2.261,05km)

25 juli ... Vandaag vieren de Galiciërs de DAG VAN GALICIË en SANTIAGO APÓSTOL. Sint Jacob ( Jacobus de Meerdere) is een zeer belangrijke Heilige in Spanje. In het Spaans wordt zijn naam afgekort in Santiago. Deze dag moet vuurwerk geven, denk ik dan  🎉🎉🎉.

Om 0800hr begin ik eraan. Ik merk dat het minder druk is ten opzichte van gisteren. Ofwel liggen ze nog allemaal in hun bed, ofwel zijn ze al op pad🤔. Bij het verlaten van Portomarin word ik bijna onmiddellijk voor de keuze gesteld, links is het nog 92km ... rechts staat op die camino-steen 'complimentario'. Ik kies voor het tweede, alhoewel ik geen benul heb hoeveel die 'complimentario' wel is??? 

Het begint vrijwel direct met een mooi slingerpadje dat de hoogte inschiet. Van ‘s morgensvroeg mijne tikker de hoogte injagen ... Ik ben direct klaarwakker en de rest rondom mij ook blijkbaar, aan hun gepuf  en gezeur te horen 😛😛. Het zijn aangename en relatief rustige wandelpaden die mij doorheen dorpjes als Toxibo ... Gonzar en Castromaior Leiden. Ondertussen passeer ik verschillende bars waar het een drukte van jewelste is en waar grote horden Spanjaarden kabaal aan het maken zijn waar een optreden van Rammstein tegen verbleekt 😆😆. Jagen op stempels is ook al een geliefkoosde bezigheid van die Spaanse stappers, waar ik lekker niet aan meedoe. In Hospital de Cruz, na 12 km, hou ik halt voor mijn ontbijt. Ik heb een plaatsje gevonden en bestel mij een bocadillo jambon. Na deze in een sneltempo te hebben verorberd begeef ik mij terug op 'de weg'. Ter hoogte van Albergue La Fuente del Peregrino in Ligonde word ik staande gehouden door Stephano en zijn jonge medewerkers die deze Albergue uitbaten. Die mensen zijn altijd vol lof en bewondering als ik hen vertel dat ik te voet van België kom, dat ik steeds opnieuw een woordje in een boek dien te schrijven alsook het verplichte fotomoment. Uiteraard doe ik daar graag aan mee. Het zijn zulke mensen die de Camino levendig houden en ervoor zorgen dat de vrome pelgrim niets tekort komt. Onze babbel wordt even verstoord door een troep koeien die door deze smalle straat wordt gejaagd. Dit is het authentieke Galicië denk ik dan 🤞. Ik krijg Stephano, die in Compostela woont, zijn gsm nr mee en zegt dat ik hem moet opbellen als ik toekom. Ik zal dat met veel plezier doen 👍. In Lestedo, een  paar km verder, word ik opgeschrikt door luide muziek. Hier is duidelijk een feestje aan de gang. Net naast het kerkhof staat er een toog en een podium opgesteld waar de plaatselijke Regi met zijn 2 zangeressen er duidelijk de ambiance aan het inbrengen is. Spaanse hits, die ik niet ken, worden hier uit volle borst meegezongen. 10-tallen pelgrims staan te dansen die mij uitnodigen om deel te nemen ... wat ik dan ook doe hé. Het is daar een gezellige drukte. We drinken er een paar biertjes en met fluwelen  beentjes zet ik dan de tocht voort richting  Palas de Rei. Omstreeks 1700hr kom ik aan mijn hostel 'Zen Doria' en installeer mij. Nadien effe het dorpje verkennen waar overal  druk en met veel lawaai de feestdag van Galacië wordt gevierd. Samen met Fransman Pierre drink ik nog een glaasje of één ... twee ... drie. En dan terug naar Zen Doria voor het schrijven van dit verhaaltje 🤨🤨.

Graag tot morgen 🤞.