Etappe 88 - 23/07/2022 - FILLOBAL SARRIA 29,44km (2.210,94km)

Om 0600hr voor de eerste keer mijn ogen opengetrokken. Veel te vroeg denk ik bij mezelf en ik sluit mijn ogen om onmiddelijk weer naar dromenland te vertrekken. Om 0700hr 'pil' trek ik ze weer open. Fris als een hoentje en lekker uitgeslapen spring ik uit mijn bed hier in de Albergue die helemaal van mij alleen is. Na een kattewas en het inpakken van mijn rugzak, wat nu echt een automatisme is geworden waar niet meer hoeft bij nagedacht te worden, zit ik om 0730hr op  een stoel in de bar naast de Albergue met een stevig ontbijt voor mijn neus. Spek met eieren en lekker stokbrood gaat er altijd in💪💪. De zon probeert doorheen de lichte mist te priemen wat een mooi spektakel weergeeft. Met de natuur op zijn best en bij aangename temperaturen zet ik de daling in. Het is een smal slingerpadje dat mij doorheen deze natuurpracht loodst richting Triacastella. Het dorpje is nog in slaapmodus en ik zie hoe een oud vrouwtje haar lege emmers vult met water van de publieke kraan. Ze begint mij een Spaans verhaal te vertellen waar ik geen jota van versta, maar ze ziet er gelukkig uit en ik glimlach eens vriendelijk terug😚😚. Net buiten het dorp heb ik de keuze uit 2 routes en ik besluit om de langere versie via Samos te nemen. Ik heb er al verschillende goede info over gehoord dus op die 7 km meer gaan we niet meer kijken hé 🥾🥾. De eerste 2 kilometer verlopen, bij het buitengaan van Triacastella, via een pad naast een 'grote weg' maar dan plots dien ik links een padje in te slaan over een brugje en kom ik terug midden in 'moedertje natuur'. Het echte Galicië wordt bovengehaald en ik slinger mij doorheen een machtig mooi, sterk glooiend groen natuurlandschap. Ik passeer verschillende typische gehuchtjes, waar den tijd is blijven stil staan, met namen zoals Lusio ... Renche ... Freituxe ... San Martiño do Real. De mensen leven hier vooral van de landbouw en veeteelt. Na 10 km kom ik aan in Samos dat de fiere eigenaar is van het 6e eeuwse Benedictijnenklooster San Julian de Samos. Een mooi gebouw met souvenirshop, uitgebaat door 2 paters in uniform, waar ik een kijkje ga nemen plus een stempel scoren 🤘. Ik eet een smaakvolle sandwich met lokale ham op een terrasje en zet vervolgens mijn weg voort onder een verdraagzaam warm geworden zon van zo'n lekkere 28 graden. Ik ben op weg naar Sarria want de Albergue in San Mamede, waar ik eigenlijk gedacht had om te overnachten, zo'n 4 km voor Sarria, blijkt gesloten te zijn. Nu ... het zal niet steken op die 4 km zekerst. Ik wandel opnieuw doorheen betoverend mooie landschappen en langsheen gehuchten zoals Pascais ... Gorolfe ...Sivil. Ik hou even halt in een volledig afgelegen pension 'fonte des Bodas' waar ik terecht kom in een 4-koppig groepje pelgrims die ik ken van de vorige dagen. Manolita, de mama van de Franse actrice in wording Rosa Belinda Sette, zit er ook. Ik drink een colaatje en eet een cake, ons gratis aangeboden door Isabel, de eigenares. Het is reeds 16hr en er moet nog 6 km gestapt worden dus ik begeef mij snel weer op pad. Rond 1730hr kom ik aan in Sarria waar ik nog vrij snel logement heb gevonden in Albergue Barullo. Het is aangeraden om vanaf nu mijn slaapgelegenheid te reserveren voor de volgende dagen aangezien er merkelijk meer volk op pad is. Sarria is een gekende startplaats voor de Spanjaarden richting Santiago. Men krijgt het officiële certificaat van de camino Francés als men de laatste 100km heeft gestapt of de laatste 200km heeft gefietst. Sarria ligt op zo'n 115km van Santiago dus men vertrekt allemaal van hier uit.

Ik ga nog effe het centrum in voor een snelle hap en reserveer mij tegelijkertijd een private room voor morgen🤞 Voila ... da komt allemaal dik in orde. Tot morgen.