Etappe 80 - 14/07/2022 - MANSILLA DE LAS MULAS LEÓN 21,38km (2.004,66km)

Het blijft een eeuwig probleem ... Hoe minder kilometers er op mij wachten, hoe later ik vertrek ... hoe relaxer ik rondloop ... hoe meer ik onderweg stop. Vandaag  was het weer van dat 😱🤪🤪😱.

Ik verlaat Mansilla via de netjes afgepijlde weg en steek de rivier 'Rio Esla' over. Het is de grootste zijrivier wat betreft lozing van de 'Douro' en meet 275 kilometer doorheen de provincies León en Zamora in het noordwesten van Spanje. Na de brug sla ik linksaf en kom, voor de zoveelste dag op rij, terug op dat ellendig lange witte zanderige pad net naast die grote, drukke weg. Hopelijk is het de laatste dag in zo'n omgeving en kan ik dan definitief dit stukje Spaanse hoogvlakte afsluiten. Echt aangenaam om te wandelen is het niet, maar we moeten erdoor hé💪. Gelukkig krijg ik aangename verstrooiing via een video-call met mijne schat😍. Ik hoopte in het 6 kilometer verder gelegen  Puente Vilarente een ontbijtje te steken maar de enige bar die er is blijkt pas om 11hr open te gaan. Wachten op de opening doe ik niet en ik zet driftig mijne weg voort. Gelukkig kom ik een kilometer verder wel een gezellig uitziende bar tegen die open is. Ik word er zeer vriendelijk ontvangen door Hellen en bestel mij een dubbele toast met kaas en lekkere Spaanse tomaten. Ondertussen is Steve er ook komen bij zitten, de man uit Liverpool maar die al 25 jaar in Spanje woont waarvan 18 jaar in Pamplona. Hij geeft daar Engelse les in een college en ieder jaar doet hij een stuk van de Camino. Ik heb hem een paar dagen geleden ook al eens ontmoet en hij is best een gezellige babbelaar. Hij trakteert mij zelfs op een vers geperst fruitsapje👍. Na een kleine fotoshoot, want iedereen wil met iedereen op de foto, ga ik weer op weg. Ik steek er een achterliggende brug over en zie aan de oevers van de rivier de 2 vol getatoeëerde Zwitsers en de Fransman. Ik kom deze gasten eveneens op regelmatige tijdstippen ne keer tegen. De zon begint terug met volle overtuiging haar warmte af te geven, en als ik bijna mijn kookpunt bereik kom ik gelukkig in Arcahueja een schaduwrijk rustpunt, met een watertapkraan, tegen voor wandelaars/pelgrims. Ik steek er gretig  mijn hoofd onder en maak mijn pet goed nat wat mij de volgende kilometers voldoende koeling bezorgt. Ik zet er stevig de pas in en na  Valdelafuente wordt het duidelijk dat ik een grote stad nader. Het verkeer wordt drukker en het bijhorende lawaai doet pijn aan mijn oren 😀😀.  Via het 'hospital Santa Isabel' wandel ik León binnen. Omstreeks 15hr kom ik aan mijn Hostal Boccalino en begeef me naar mijn geairconditioneerde kamer ... halleluja!! Ik kijk naar een spannende tour de France' en begeef mij nadien naar ‘t stad voor een verkennende wandeling. Morgen blijf ik hier nog  voor een extra dagje toerisme. 

By the way ... Ik heb vandaag de magische grens van 2.000km overschreden ...hoe zot is da zeg 👍💪💪💪. Jahoor ... Compostela ligt binnen handbereik 🥾🥾🥾.

Dit was het voor vandaag ... morgen ben ik niet beschikbaar. Graag tot zaterdag 🍻🍸🍻