Etappe 75 - 09/07/2022 - HONTANAS BOADILLA DEL CAMINO 29,52km (1.874,18km)

Om 0745hr zit ik reeds mooi gesetteld in de bar rechtover mijn Hostel met een croissant en koffie, klaar om live naar de 'bull-run' in Pamplona te kijken. Iedere ochtend om 0800hr zit iedere, zichzelf respecterende, bar vol met knettergekke Spanjaarden die luid meebrullen met de zogenaamde 'encierro' of 'stierenrennen'. De bekende/beruchte San Fermin feesten in Pamplona vinden nog plaats tot en met 14 juli. 

Het is reeds 0830hr als ik de eerste stappen zet richting Boadilla del Camino. Bij het verlaten van Hontanas kom ik vrijwel onmiddellijk terecht in het desolate landschap dat eigen is aan de 'meseta’. Na een aantal kilometers kom ik terecht aan ruïnes van 'monastery San Antón' waar nu een pelgrimsherberg is in onder gebracht. Op het eerste zicht een mooi en net onderhouden onderkomen in een historische setting. Jammer dat ik niet heb geweten dat men hier kon overnachten. Het zal voor nen andere keer zijn🤪. Ik wandel verder en in Castrojeriz, waar ik voorzien had om te overnachten maar toch lekker niet doe, drink ik mijn gebruikelijke fruitsap en eet ik mijn tortilla. Het is de  laatste mogelijkheid, volgens mijn info, waar ik nog iets deftigs kan eten want de volgende 20 kilometers ben ik overgeleverd aan de 'desert’ en de eindeloze witte wegen van de meseta. Ik vul mijn waterzak bij met fris water en klaar ben ik om de strijd aan te gaan tegen de eenzaamheid en de staalblauwe hemel, waar een goudgele zon hangt die ongenadig op mijn huid brandt. Bij het verlaten van Castrojeriz gaat het ongemeen de hoogte in, 12% stijgen staat er op een bord🤣. Uiteraard hebben deze geoefende kuiten er geen probleem mee, en na 25 minuten klimmen sta ik aan de top van de 'Alto de Mostelares'. Het uitzicht is eindeloos prachtig en ik geniet van het vergezicht. Ik eet een banaan en zet de daling in met een helling van 18% waar een eindeloze vlakte mij glimlachend opwacht 😚.

Ik wandel voorbij ontelbare graanvelden, zo ver mijn ogen reiken kunnen, waar de landbouwers druk in de weer zijn met het maken van strobalen.  Na kilometers zwoegen en zweten verlaat ik de provincie Burgos en steek ik de 270 km lange rivier 'rio Pisuerga' over, wat de langste zijrivier is van de 'Douro'. Vanaf nu bevind ik me in in de provincie 'Palencia'.  Ik duw nog effe door en na een twee-tal uur kom ik rond 1630hr aan op mijn eindbestemming. Ik reserveer mij een bedje in de plaatselijke Albergue (voor 10€) met zwembad . Ik maak kennis met de 27-jarige Fons, een Belg uit Voeren die ook heel de weg heeft afgelegd. Hij zal na zijn camino toetreden tot de ‘orde van de Dominicanen' 👍. Om 1900hr is het tijd voor de gemeenschappelijke maaltijd waar  we een lekker pelgrimsmenu te verwerken krijgen.

Tijd voor te bloggen ... En dan bedtijd. Tot morgen.