Etappe 29 - 20/05/2022 - LE VEURDRE VALIGNY 25,35Km (735,93km)

Geweldig nieuws ... heet van de pers. Kennen jullie Eloi nog? ..zie etappe 10 .... de 24-jarige jongeman die ik ontmoette in Chateau-Porcien ... de jongeman die de camino stapt op sandalen ... zonder gsm of GPS ... met zeer lichte bepakking ... zonder voorbereiding .... die daar in Chateau-porcien een rustdag moest inlassen vanwege voeten die stijf stonden van tendinitis ... En waarvan ik dacht dat hij 'een vogel voor de kat was’? Verkeerd gedacht 😱, hij is gesignaleerd ergens tussen Vézelay en La Puy nog steeds op zijn sandalen. Ik heb dit vernomen via de blog van Conny, een Belgische  Pelgrim uit Stokkem, die een paar dagen met Eloi op stap is geweest. Ik ken Conny ‘via via’ en heb haar ontmoet in Vézelay. Respect voor Eloi ... Hij wordt zeker onze volgende Paus ... Zonder twijfel 😇!

Rond 0630hr hoor ik gestommel in de Refuge. Mijn 2 collega's maken zich klaar voor hun dag-etappe. Ik draai mij nog eens om en droom lustig verder over de lotto die ik net had gewonnen😛. Een uurtje na die vroege vogels spring ik uit mijn bed, klaar voor het dagelijks ritueel, in een grote Refuge die helemaal van mij alleen is.

Het is reeds na 0900hr als ik de deur van de Refuge Muncipal achter mij dicht trek. Ik spring nog even de lokale 'épicerie’ binnen om proviand in te slaan en maak daar kennis met 3 meubelstukken van Le Veurdre.  Prettig gestoorde dames van leeftijd die mij, als losgeslagen kwetterende ganzen, allerlei rare vragen stellen🤣. Ik beantwoord hen als een beleefde jongen ... neem een fotootje en muis er mij dan van onder ... richting Valigny. Ik verlaat het  578 inwoners tellend dorpje via het gemeentehuis en café tabac 'de L'union' om dan vrijwel onmiddellijk het veld in te duiken. Het decor blijft onveranderd mooi. Veel speciaals is er niet te zien ... weiden vol met koeien en de brede rivier l'Allier oversteken, een ommetoerke maken voor omgevallen bomen🤘. Ik wijk even af van de voorziene planning omdat ik graag een bezoekje wil brengen aan een bekend iemand in Lurcy-Lévis. Ik wil eens gaan kijken hoe het zit met 'château de Neureux', bij ons beter bekend als château Plankaert 😁😁.  Ik stap de honderden meters lange oprit op en plots doemt  daar het fameuze kasteel op, gekend van het tv-programma op Eén. Ik moet eerlijk bekennen dat het een mooi bouwsel is (nog volledig in de steigers) met veel bijhorende gîtes en gelegen in een prachtig decor. Het is de moeite. Plots komt moeder Christa  buiten en begroet mij uitbunding. We maken een praatje, ik geef haar mijn kaartje af  en neem een foto. Den Eddy ... die is niet thuis😠. Tevreden zet ik mijn tocht verder en besluit om een paar kilometers verder aan de oevers van de L' Anduise mijn boterhammetjes op te eten. Ze hebben gesmaakt en geven mij voldoende energie om de laatste 8 kilometers af te werken. Omstreeks 1720hr kom ik aan in 'au pré du paradis' bij Aline en Brieuc. Deze jonge uitgeweken Belgen van Neufchateau wonen reeds 3 jaar hier in Valigny en zijn druk bezig hun gîte eigenhandig te verbouwen. Aline heeft 6 jaar geleden de camino gestapt vanuit Neufchateau. Een ervaringsdeskundige dus👍.

Ik laat het avondeten mij goed smaken ... Rijst met asperges en vis, gevolgd door een ijscréme en koffie. Meer moet dat niet zijn. 

Tot morgen.